نوشته‌ها

موسیقی برزیلی چگونه شکل گرفت | موسیقی ملل

موسیقی و ریتم های برزیلی

چشم انداز موسیقی برزیل یکی از سرزنده ترین دورنماهای موسیقیایی جهان است. موسیقی این سرزمین از فرهنگ فولک بومی تاثیر گرفته و با هم آمیزی با موسیقی آفریقا و اروپا،زبان موسیقیایی منحصر به فردی پدید آورده است. از دهه ی 1960 ریتم های سامبا و بوسانووا موسیقیدان ها و مخاطبان بسیاری را در سراسر جهان محسور کرده است.
موسیقی بخش جدایی ناپذیر زندگی روزمره ی مردم برزیل است.در کافه ها،سالن های کنسرت،میادین ورزشی، و کارناوال های سالانه مادی گِرا که در سراسر این کشور برپا میشود، نوای موسیقی به گوش می رسد. ریتم در کانون موسیقی برزیل قرار دارد، به خصوص استفاده از سنکوپ که در آن تاکید در صدا ناگهان جا به جا می شود و ریتم ضعیف با تاکید بیشتر و ریتم قوی با تاکید کمتر اجرا می شود.
این تمهید که متاثر از ریتم های مغرنج طبل کوبی های آفریقایی است، به موسیقی برزیلی چنان تاثیر وسوسه انگیزی میدهد که هر کسی را به رقص وا میدارد.
در موسیقی سنتی برزیل موسیقی و رقص درهم تنیده اند.
برای مثال، واژه ی سامبا به معنای رقص است که یک سبک موسیقیایی و یک ریتم محسوب میشود.
فرهنگ های مردم پسند و فولک در هم آمیخته شده اند و واریاسیون های سبک های موسیقیایی محلی در کنار گونه های شهری بقا یافته اند.
شورُو، قدیمی ترین و محبوب ترین سبک موسیقی سازی شهری است که اغلب “شورینیو” (گریه یا زاری کوتاه) نامیده میشود.این نوع موسیقی که ریتم های آفریقایی را با ژانرهای رقس اروپایی در هم آمیخته ابتدا حدود 1870 در ریودوژانیرو پدیدار شد.
در این سال گروه هایی از آوازه خوان ها رقص ها و آواز های خیال انگیز ی در خیابان ها اجرا کردند.
شورُو، برخلاف نامش معمولا شاد، تند و استادانه است و بداهه نوازی های گیرایی دارد. بر طبق سنت شورو یک تریو است متشل فلوت،گیتار و کاواکینو که یک ساز کوچک چهارسیمی است. هر چند دسته های همنواز امروزی اغلب یک ماندولین، کلارینت، ساز برنجی و یک قطعه ی ریتمی گیتار بیس و دایره زنگی پاندریو به آن می افزایند.
سامبا و بوسانووا
سامبا ابتدا در مناطق روستایی به عنوان یک رقص فولک دونفره سربرآورد.اما امروزه رقصی شهری و مشهورترین فرم موسیقیایی در برزیل و پرطرفدار ترین در شهر های شرقی نظیر ریودوژانیرو،سائوپولو، و سالوادور است.ملودی های راحت و خواندنی اغلب در قالب هارمونی های ساده نواخته می شود، به همراه خطاب و پاسخ میان سولیست و گروه نواندگان غنایی.
این رفت و برگشت که در یک همنوایی ریتم را سنکوپ دار کرده توسط مجموعه ی دقیقی از ساز های کوبه ای مرتبط با سامبا آوا سازی میکند. این مجموعه ی ساز ها عبارتند از بریمبائو(یک ساز تک سیمی کمانه ای) تامبورین و پاندریو(نوعی دایره زنگی) سوردُو(درام بیس برزیلی) تیمبا و کایشا(درامز) آگوگو(نوعی زنگ دوتایی)و هِکو هِکو گانزا(جغجغه) و شوکالو(همزن).