نشست بیست و پنجم با مهرداد پاکباز نوازنده گیتار کلاسیک
متولد 1352. گیتار را با داریوش ابوالحسنی و پس از آن با هنریک آیوازیان در سال 1366 آغاز کرد. مبانی موسیقی و اصول آهنگسازی را با مهران روحانی و همچنین دوره های موسیقی ایرانی را زیر نظر حسین علیزاده و داریوش طلایی فرا گرفت. همچنین در مسترکلاس های نوازندگان مشهوری چون Arnoldo Moreo, Alvaro Pieri and Hopkinson Smith شرکت داشته است. همکاری با ارکستر انجمن فرهنگی‌هنری ایران و اتریش به رهبری توماس کریستین داوید در اجرای چندین کنسرتو برای گیتار و ارکستر، تکنوازی در کلیسای آلمانی، کنسرت های متععد در کشورهای آلمان، اتریش، مجارستان، جمهوری چک، و اسلواکی. ضبط آلبوم گفتگو و قطعه به یاد بغداد در آلبوم ابرها توسط شرکت هرمس از فعالیت های اجرایی وی می باشد. وی موفق به دریافت مدرک لیسانس پداگوژی و فوق لیسانس نوازندگی گیتار از دانشگاه موسیقی و هنرهای نمایشی وین گردیده و همچنین به تازگی دکترای خود را با رساله ” ساختارهای مدال در موسیقی ایران و منابع دوران اولیه اسلامی” زیر نظر پروفسور Rüdiger Lohlker و Werner Schulze در همان دانشگاه به پایان رسانده است. دکتر مهرداد پاکباز در حال حاضر مدرس دانشکده موسیقی دانشگاه تهران، دانشگاه هنر و دانشگاه آزاد اسلامی می باشد. مهرداد پاکباز مهمان گذر موسیقی شد. جلسه با دو نوازی فلوت و گیتار آغاز شد. پاکباز در توضیحاتی که درباره‌ی هر قطعه عنوان کرد فرم را از مهم‌ترین عناصر موردنیاز موسیقی دانست که گاه در میان برخی آثار فقدان آن حس می‌شود. پاکباز در ادامه از چالش خود با مسئله‌ی فرم در ابتدای راه آهنگسازی خودش و در زمان شاگردی اساتید روحانی و پژمان می‌گوید. «اهمیت فرم را در تمام گونه‌ها و ژانرهای موسیقی می‌توان تشخیص داد. هر قطعه‌ی موسیقی حتی موسیقی پاپ موفق فرم قوی و درستی دارد.» پاکباز عناصر بومی و محلی را از عناصر مورداستفاده در کارهایش عنوان کرد:شخصیت هنری من در زمانی که ایران بودم شکل گرفت نه در زمان تحصیل در اتریش. و پس از بازگشت همان مسیر را ادامه دادم. با فاصله‌ای که از ایران داشتم پس از بازگشت توانستم با نگاه بهتری به گرایش‌های موسیقی و هنرهای مختلف بپردازم.
نویسنده: پوریا ممتازفر
