نشست هفتاد و نهم گذر موسیقی با علی رادمان آهنگساز
علی رادمان (تهران – 1352) از اوان کودکی وقبل از دبستان نزد پدرش محمد حسن رادمان که استاد هنرستان موسیقی بود آغاز کرد. دانشکده هنرهای زیباي دانشگاه تهران پذيرفته شد. رادمان در وادی آهنگسازی، سالها هنر آموخته ی مکتب استاد علیرضا مشایخی بوده است.
وی در كنار گرايش آهنگسازي , رديف موسيقي ايراني را نزد مجيد كياني ، مبانی اتنوموزیکولوژی را نزد دکتر محمدتقی مسعودیه و تكنيك هاي نوازندگی پیانو را نيزتحت نظر رافائل میناسکانیان پيش برد و در دو جشنواره متوالی نوازندگي پیانو در سالهای 1375 و 1376 حائز رتبه ممتاز کشوری شد.
او به عنوان دانشجوی رتبه اول دانشکده هنرهای زیبا فارغ التحصیل شد و سپس مقطع کارشناسی ارشد رشته آهنگسازی را در دانشگاه هنر تحت تعلیمات استادانی چون احمد پژمان، حسین دهلوی، کامبیز روشن روان و ایرج صهبایی پشت سر گذاشت.
فنون رهبری ارکستر را تحت تعلیم “Edo Miĉiĉ” استاد دانشگاه زاگرب و وین آموخت.
او درمدت تحصیلات تکمیلی ازتجربه اساتید ديگري چون: Olena Dyachkova ، Tolib- Shakhidi، نیز بهره مند شد و برتجربیات خود افزود.
وی از سال 75 به گروه موسيقي تهران و ارکسترموسیقی نو پیوست و کنسرتهای متعددی را با این ارکستر, به عنوان رهبرو نوازنده اجرا کرد.رادمان سالها سابقه ی تدریس در دانشگاه های تهران، سوره و دانشگاه آزاد شیراز را داشته و 9 سال مدیر دپارتمان موسیقی این دانشگاه بوده است.
وی سه سال پژوهشگر برتر دانشگاه شده وضمن تالیف ونشر دو کناب آموزشی، فعالیت های پژوهشی مستمری در وادی ارتقاء محتوای دروس دانشگاهی داشته و اکنون عضو فعال انجمن بین المللی آهنگسازان ایرانی موسیقی معاصر ” ACIMC” است.
رادمان در بهمن ماه سال 1391 بالاترین نشان هنری کشور(نشان درجه یک هنری) را اخذ کرده است.
از آثاروی تاکنون چند آلبوم از جمله: حکایت تندیس ،کتیبه، موسیقی نو در ایران، ماهی سیاه کوچولو(انتشار در کشور بلژیک) و آخرین آلبوم او” سیَلک نمای شرقی توسط انتشارات Petrichor در آمریکا منتشرشده است.
